Fakty i Mity 05.2010, Prasa (anty-) Polska




	Strona startowa Fotogea 2011. 04, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2011. 03, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2012. 09, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2012 Fotogea 2011. 01, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2011. 06, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2011. 11, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2012. 04, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2012 Fotogea 2011. 09, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2011. 02, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011 Fotogea 2012. 02, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2012 zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agniecha649.htw.pl	Fakty i Mity 05.2010, Prasa (anty-) Polska [ Pobierz całość w formacie PDF ] NAJBIEDNIEJSZE W EUROPIE ß Str. 10 INDEKS 356441 ISSN 1509-460X Nr 5 (517) 4 LUTEGO 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT) „Siać, siać, siać” – swoją życiową dewizę ojciec Tadeusz Rydzyk realizował, jak co roku w styczniu, za oceanem. Żniwa okazały się… bolesne. Suchej nitki na redemptoryście nie pozostawili nawet bogobojni Polonusi! ß Str. 6 ISSN 1509-460X RAPORT: POLSKIE DZIECI 2 KSIĄDZ NAWRÓCONY Nr 5 (517) 29 I – 4 II 2010 r. FAKTY KOMENTARZ NACZELNEGO „Popatrzmy, dlaczego Radio Maryja jest atakowane. Ja jesz- cze się ustosunkuję do tego, co było w Toronto i w Chicago. Bo tam był taki człowiek. Mamy jego zdjęcia, myślę, że trze- ba to opublikować w „Naszym Dzienniku”, niech ludzie wi- dzą” – wściekał się Rydzyk, telefonując do Radia Maryja pro- sto z Kanady. Poszło o to, że ktoś tatkę nagrywał, ktoś foto- grafował, a później ktoś to publikował w prasie, na przykład wypowiedź, że Polacy w kraju są głupi. Tato! „Taki człowiek” to był człowiek „FiM”. Jego zdjęcia na 6 str. „FiM”. Łyso? PiStytucja „Szoah (zagłada) to żydowski wymysł i broń propagandowa” – powiedział portalowi Pontifex.Roma bp Pieronek. Kiedy zro- biła się chryja, oświadczył, że nic takiego nie mówił. drobnienia (lewica pozaparlamentarna) i ułomności (SLD) nie ma ona żadnych szans na sprawowanie władzy. Tymczasem PiS zwyżkujące w sondażach musi budzić niepokój, a ponowne głosowanie postępowych Polaków na kan- dydatów PO może już nie mieć charakteru pospolitego ru- szenia. Na to też zapewne liczą Kaczyńscy. Ostatnio wysmażyli oni projekt konstytucji IV RP, który moż- na uznać za dzieło szaleńca. Można. W kręgu podejrzeń powin- na jednak znaleźć się teza, że bliźniacy postawili wszystko na jed- ną kartę i chcą zdobyć władzę rękami Platformy. Powołany przez Tuska zespół ekspertów ds. zmian w konstytucji musi wziąć pod uwagę debilny (nie tylko z punktu widzenia intere- sów państwa) projekt PiS. Nie można wykluczyć, że Kaczyńscy bardzo liczą na to, że ich dzie- ło spodoba się Platformie, póki ta – zadu- fana w sobie – nie zacznie uwzględniać porażki w wyborach prezydenckich. Pro- jekt PiS, który zakłada de facto dyktaturę pre- zydencką, robiłby wówczas za podrzuconą świ- nię. Dlaczego? Ponieważ PO musi zakładać dużo gorszy układ dla siebie w przyszłym sejmie. W takiej sytuacji perspek- tywa kontynuacji jej rządów, ale już z prezydenckiego pałacu, jest nie tylko kusząca, ale może się okazać jedynym wyjściem. Załóżmy, że wciąż obecnie sil- na Platforma poparłaby bliźniaczy projekt, i ten przeszedłby w gło- sowaniu choćby w okrojonej wer- sji. Przecież na jesieni kandydat PiS na bia- łym koniu mógłby jakimś cudem wygrać. Przy czym w zakres słowa „cud” wchodzi tu m.in. powszechna agitacja z ambon. Ponadto Kaczory niewątpliwie mają na- dzieję na zaostrzenie kryzysu, a być może już uzgodnili ze Śniadkową „Solidarnością” scenariusz straj- ków i protestów, które ruszą na wiosnę. W ciągu prawie 10 mie- sięcy wiele może się zmienić, a poparcie dla PO stopnieć wraz z zimowym śniegiem. Zwycięstwo kandydata PiS jest co naj- mniej niewykluczone – tym bardziej jeśli PiSowskie watahy wy- stawią w wyborach jastrzębia Ziobrę zamiast kaczki dziwacz- ki. A to jest niemal pewne. Tak więc jest się czego bać... Kiedy przeczytałem projekt konstytucji IV RP, włosy sta- nęły mi na karku. Przyszły prezydent dyktator będzie powo- ływał własnego premiera i ministrów, wydawał dekrety z mo- cą ustaw, ręcznie sterował prokuraturą, odwoływał i miano- wał sędziów wedle własnego widzimisię. Pośrednio lub bez- pośrednio wszystko będzie mu podlegało. Zniknąć miałaby na przykład Krajowa Rada Sądownictwa, którą zastąpiłaby fasadowa Rada do spraw Sądownictwa. W art. 148 projektu PiS czytamy: „ 1. Przewodniczącym Rady do spraw Sądownictwa jest z urzędu Prezydent Rzeczypospo- litej, a jego zastępcami są z urzędu Prezes Sądu Najwyższe- go, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego i Minister Spra- wiedliwości. 2. W skład Rady do spraw Sądownictwa wcho- dzą ponadto: 1) cztery osoby powołane przez Prezydenta Rzeczypospolitej oraz po dwie osoby powołane przez Sejm i Senat (...), 2) cztery osoby powołane przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów (...)”. Tak więc spośród 16 osób z Rady większość byłaby ludźmi pałacu. Premier byłby wykonawcą poleceń, a wła- ściwie chłopcem na posyłki, na przykład do pod- stawienia samolotu. Każdy prezydent z ramienia PiS gwarantuje nam wojnę lub co najmniej stan wyjątkowy. O tym ostatnim jest w projekcie bardzo wiele. Na przykład art. 184 pkt 2: „W przypadkach niecierpiących zwłoki stan wojny ogła- sza Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Mi- nistrów” . Art. 185: „Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Rady Ministrów wprowadza, w drodze rozporządzenia wyda- nego na podstawie ustawy, stan wojenny na części albo na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli Rzeczpo- spolita jest w stanie wojny lub stan wojenny jest konieczny ze względu na zewnętrzne zagrożenie bezpieczeństwa państwa” . Chyba nie trzeba dodawać, kto decyduje o tym, że zagrożenie wystąpiło, na przykład ze strony... jednorękich bandytów. W ta- kim przypadku władzę nad wojskiem sprawuje Generalny In- spektor Sił Zbrojnych, którego oczywiście powołuje i odwołu- je Wódz Naczelny – prezydent. A jeśliby jednak w Sejmie pod- niosły się jakieś samobójcze głosy oponentów, jest art. 188: „W razie przeszkód w działaniu Sejmu w cza- sie stanu wojennego lub stanu wyjątkowego Pre- zydent Rzeczypospolitej może wydawać, w za- kresie niezbędnym do funkcjonowania państwa, rozporządzenia z mocą ustawy z pominięciem wymagań określonych w art. 62 ust. 1 i 2. W razie konieczności rozporządzenie z mocą ustawy może także zawierać zgodę na ratyfikacje lub wypowiedze- nie umowy międzynarodowej oraz ustalać prowizorium budżetowe” . Ale jest w projekcie PiS ktoś jeszcze od pre- zydenta potężniejszy. To katolicki Bóg, który pre- zydenta namaszcza i do którego PiStytucja od- wołuje się bez przerwy niczym pewien typ wariata, który musi słyszeć ciągłe zapew- nienia o swej normalności, aby jako tako funkcjonować. Bóg, który wybrał na swe- go proroka Jarosława Kaczyńskiego, zapew- nia w projekcie PiS, że aborcja, in vitro, a na- wet tzw. „inseminacja” są obrzydliwe i niedopuszczalne. Jeśli wybory wygra na przykład Ziobro, z pewnością tekę połączonych ministerstw: pamięci narodowej, spraw wewnętrznych i więziennictwa obejmie Mariusz Kamiński. Natomiast IPN dokończy wreszcie lustrację do poziomu szwa- gierki sąsiadki pracownicy biurowej MO. Wreszcie zaaresz- tować będzie można wszystkich za wszystko. Ostatnie nie- zależne media zejdą do podziemia, „Fakty i Mity” do lochów, a w parlamencie będą się uczyć pieśni na cześć Wodza. Je- mu nikt nie podskoczy, bo i nie będzie miał okazji. Prezyden- ta – „Ojca Narodu” – wybierze się bowiem tylko raz. Później wyda on dekret z mocą ustawy likwidujący wybory. I w ten sposób wszyscy zawiśniemy za Ziobro. Jest możliwe, że tak właśnie Kaczyńscy zaplanowali swo- je słodkie emeryturki. Jesień ich życia będzie osładzać im myśl, że Polska z taką konstytucją znajdzie się wreszcie po- za Unią Europejską i NATO. Cała nadzieja w tym, że polscy decydenci znajdą wówczas schronienie na Białorusi. JONASZ Lewicowa ponoć „Krytyka Polityczna” ma nowego, etatowego dziennikarza. Został nim skrajnie prawicowy Cezary Michal- ski. Tak, tak... ten sam były wicenaczelny i komentator „Dzien- nika”, publicysta „Frondy”, wielki promotor Cejrowskiego. Dotychczas periodyk Sierakowskiego dość mocno wspierał się na dwóch lewych nogach. Teraz będzie miał trzecią. Pomiędzy. Mieszkańcy Radzymina są najszybsi na świecie! Nie czekając na beatyfikację, już wybudowali kościół pod wezwaniem Ja- na Pawła II. Pierwsze propozycje poświęcenia świątyni pol- skiemu papieżowi padły w Radzyminie 15 lat temu. Wówczas Wojtyła byłby uznany za pierwszego świętego za życia. Pe- wien Żyd z Nazaretu mógłby o tym tylko pomarzyć. Gdzie możesz mieć polskiego papieża? W sercu. To jasne. Ale i w kiblu też. Kafelki z podobizną JPII zamierza produkować firma Ceramika Paradyż. Na kafelku JPII będzie się modlić do Maryi. W tle niebieskie chmurki i napis „Totus Tuus”. Aha, jeszcze drobny detal: papież nie będzie stał na rykowisku. Po niesłychanym horrorze, czyli meczu polskich piłkarzy ręcznych ze Słowenią na Mistrzostwach Europy, do polskie- go bramkarza, który łapał piłki nie do złapania, SMS-a wy- słał kapelan sportowców ks. Edward: „Widziałem cuda” – na- pisał. Są takie chwile, że miliony wydawane rocznie na zastę- py kapelanów przestają się liczyć... Kilkumiesięczny synek katoredaktora Terlikowskiego jest mą- dry. Sam redaktor to zaobserwował, kiedy karmił bobasa. Ten od małego ma wstręt do gumek. Na razie do smoczków, a póź- niej... wiadomo do czego. „Nie ma jak naturalnie, i on już to rozumie” – cieszy się na swoim blogu naczelny „Frondy”. „Ku.. wa”, „zajeb.. te i „h. j” – napisał ksiądz katecheta na szkol- nej tablicy jednego z gimnazjów w Lublinie. Smarkaczy zamu- rowało, później ich rodziców. „Chciałem pokazać dzieciom, czym różnią się wulgaryzmy od grzechu wymawiania imienia Pana Bo- ga nadaremno” – tłumaczył ksiądz. Tak czy owak, nauczyciel jest z niego do d.. y, bo słowo „ch. j” pisze się przez „ch”. Anna Sz. z Wolina miała w zwyczaju publicznie wymyślać swo- jemu sąsiadowi od pedałów. Została za to skazana przez sąd na wypłacenie odszkodowania i przeprosiny. Ale sąd kolejnej instancji podał wyrok w wątpliwość i zażądał od językoznaw- ców, by sprawdzili, czy słowo „pedał” jest obraźliwe. Skąd, dla producentów rowerów na pewno nie jest. Tak jak dla me- teorologów nie jest obraźliwe nazwanie sędziego „tumanem”. Albo dla glacjologów – „bałwan”. Muzeum Miasta Łodzi już cieszy się z tłumów zwiedzających, które wkrótce niechybnie się pojawią. A będzie co oglądać, bowiem wyeksponowana zostanie czapka i szarfa byłego już Kropiwnickiego! Co ludzie mają w sobie takiego, że lubią oglą- dać okropności, truchła i mumie? I łupież... Słowaccy duchowni (wyłączeni z Krk) domagają się od Wa- tykanu pośmiertnej ekskomuniki JPII, bo „jego pontyfikat przesiąknięty był kłamstwem i heretyckim duchem Asyżu”. „Nie przyjmujcie od tych duchownych sakramentów” – ape- lują z kolei do wiernych biskupi papiescy. Teraz wierni nie wiedzą, komu wierzyć. 27 stycznia – włoska premiera książki ks. Odera „Dlatego jest święty. Prawdziwy Jan Paweł II”. Postulator procesu beatyfi- kacyjnego przytacza w niej nieznany dokument na dowód świę- tości Papy: podpisaną przez niego rezygnację z urzędu w przy- padku długotrwałej, nieuleczalnej choroby. Faktycznie dowód. Tylko na co? Na niedotrzymanie słowa! Pierwszą potrzebą dla Haiti jest odbudowa katedry Notre Dame w Port-au-Prince – uznali francuscy biskupi i zachęca- ją wiernych do hojnych datków. Koszty nie powinny być zbyt wysokie. Do budowy świątyni można użyć gruzu z rozwalo- nych domów biedaków. UWAGA! Na 99 proc. w marcu ruszy antyklerykalne radio áFiMÑ. Czego najbardziej potrzeba w zrujnowanym, przymierającym głodem Haiti? Biblii potrzeba! Najlepiej elektronicznej. Urzą- dzenia zasilane fotoogniwami, czytające Biblię w języku kre- olskim, dostarczane są z USA na wyspę w tysiącach sztuk. Cie- kawe, czy na przykład ze 100 takich aparatów da się sklecić jakiś daszek nad głową. Grubo ponad stu Rosjan (w tym 50 dzieci) z ciężkim zatru- ciem trafiło do szpitala po wypiciu wody święconej w cerkwi w Irkucku. I stał się cud – na razie... nikt nie zmarł! „Legion” w reż. Scotta Stewarta to kolejna hollywoodzka produkcja, która wstrząsnęła biskupami. Film opowiada o tym, że Bóg stracił wiarę w ludzi i postanowił ich wyniszczyć (co już ponoć w historii miało miejsce). Watykan orzekł, że oglą- danie filmu jest grzechem. Tym bardziej zapraszamy na jego kwietniową premierę w Polsce. N iedawno pisałem o lewicy i o tym, że w stadium roz- Nr 5 (517) 29 I – 4 II 2010 r. GORĄCY TEMAT 3 ujawniliśmy zbrod- nię popełnioną na 13-letnim chłopcu Adamie (imię zmienione) przez 46-letniego dziś ks. Zbigniewa R., pieszczocha koszalińsko-kołobrze- skich biskupów i do niedawna pro- boszcza parafii św. Wojciecha w Ko- łobrzegu. Zapowiedzieliśmy ciąg dal- szy. Oto on... Adam był tak mocno związany z Kościołem, że mimo dramatycz- nych doświadczeń z dzieciństwa (efekt wielomiesięcznego wyko- rzystywania seksualnego i gwał- tów dokonywanych przez ks. Zbi- gniewa R.) po maturze postanowił wstąpić do Wyższego Seminarium regulaminów, integracji między alumnami, ale przede wszystkim – wnikliwej obserwacji i przesłuchań przez wychowawców. Rozmawiając podczas tychże przygotowań z ojcem duchownym WSD ks. Piotrem W. , wyznał, że był w dzieciństwie mo- lestowany seksualnie przez księdza. Niedopytywany o szczegóły nie ujaw- nił wówczas nazwiska sprawcy, ale w toku kolejnej pogawędki ks. W. – niczym jakiś wizjoner – trafił bez pudła, pytając, czy ów łotr to ks. Zbigniew R. Adam oczywiście po- twierdził, a jedyną reakcją ojca du- chownego było ubolewanie, że przez rzeczonego proboszcza rzucił już su- tannę „taki dobry chłopak ks. Adam Sobczyk ” (wikariusz parafii św. U Adama badanie wykazało m.in. znaczną kontrolę uczuć, złe nastro- je, wyobcowanie i zaniżoną samo- ocenę. Przełożeni nakazali mu te- rapię. Chcąc kontynuować studia, musiał wybrać konkretnego specja- listę, regularnie przyjeżdżającego do seminarium w Koszalinie aż z El- bląga. A kto to finansował? Okazu- je się, że kierownictwo WSD ure- gulowało należność tylko za dwa se- anse terapeutyczne, bo za resztę każ- dorazowo (160 zł) płacił już Adam! „Pan (...) zgłosił się na terapię w listopadzie 2008 r., będąc studen- tem pierwszego roku Wyższego Se- minarium Duchownego w Koszali- nie. Powodem jego zgłoszenia, jak podał, były trudności w nawiązaniu wrażenia gwałconego 13-latka. Pisał regularnie i w obawie przed wścib- stwem innych kleryków oraz księży oddawał je na przechowanie ks. W. Swoją tajemnicę powierzył jeszcze jednej osobie – zaprzyjaźnionemu alumnowi z tego samego roku. W drugiej połowie listopada 2008 r. Adam zachorował. Gdy le- żał w infirmerii (seminaryjna sala szpitalna), odwiedził go ks. K. Kle- ryk pragnął rozmowy z ojcem du- chownym, ale że ten był akurat nie- obecny, wielebny zaproponował młodzieńcowi, żeby wyznał mu wszystko, co go trapi. Jak na świę- tej spowiedzi, bo on nikomu nic nie powie. Adam pękł i opowiedział. Absolutnie o wszystkim... wypitki i innych swawoli, ale Adam był już wówczas tak zasadniczy, że powtórzył ks. W. in extenso słowa potwornie skacowanego M. skarżą- cego się kolegom, że „nie mógł przy- jąć komunii, bo by ją wyrzygał”. – Faktycznie tak było. Chłopcy dawali sobie ostro w szyję, a P. jeź- dził z pracownicą DPS-u po wódę aż do Polanowa. Nawet dyrektor do- mu nie wytrzymał i poinformował o sprawie rektora (ks. Dariusza Ja- strzębia – dop. red. ). Adam niepo- trzebnie się wychylił, bo chyba nie wiedział, że kapuje na osobistych ulubieńców księdza prefekta, dwie gwiazdy prowadzonego przez nie- go chóru seminaryjnego – podkre- śla nasz rozmówca. Po powrocie z praktyk prefekt WSD zakomunikował Adamowi, że nie widzi go w kapłaństwie, więc by- łoby dobrze, żeby wyniósł się zaraz i dobrowolnie: – Wiem, że pójdziesz i powiesz, że to K. cię wyrzucił, ale będę mu- siał wówczas ujawnić księdzu rek- torowi wydarzenia z twojego dzie- ciństwa – przestrzegł. Kleryk w swojej naiwności po- myślał, że może rektor jest z innej bandy. Poszedł doń na rozmowę i opowiedział, jak bardzo pragnie zostać księdzem, choć zmaga się ze wspomnieniami gwałtów popełnia- nych w zaciszu plebanii przez ks. Zbigniewa R., konsekrowanej sper- my rozmazywanej na dziecięcej twa- rzy, szantażem... Ks. Jastrząb zapew- nił Adama, że nie da mu zrobić żad- nej krzywdy, byleby tylko trzymał się wytycznych dotyczących dalszej formacji duchowej oraz trzymał bu- zię na kłódkę. Chwilę później ks. K. nakazał krnąbrnemu klerykowi pa- kować manatki i wynosić się precz. Ten jednak nie posłuchał... – To było 27 października 2009 roku. Dokładnie pamiętam tę da- tę. Ksiądz prefekt zwołał zebranie wszystkich alumnów drugiego roku. Powiedział: „Jest wśród was zdraj- ca, Judasz, który was krzyżuje. Ta osoba z pewnością nie będzie księ- dzem. Odprawiłem dzisiaj rano dro- gę krzyżową i przy rozważaniu je- denastej stacji zrozumiałem, że on was krzyżuje. Ta osoba nie chce dłu- żej być z wami na roku, domyślacie się, o kogo chodzi”. Dokonał kla- sycznego linczu – wspomina uczest- nik spotkania. Adam nie wytrzymał ciśnienia i jeszcze tego samego dnia odszedł, sprawiając niewymowną ulgę kosza- lińsko-kołobrzeskim biskupom i kie- rownictwu tamtejszego seminarium duchownego. Nie przewidzieli wszak- że następstw. Także tego, że za Ada- mem stanie murem kapłan cie- szący się w Polsce opinią, o ja- kiej hierarchowie mogą co naj- wyżej marzyć , a dziennikarze „FiM” dotrą do innych ofiar ks. Zbignie- wa R. Ciąg dalszy przedstawimy za tydzień i to jeszcze wcale nie bę- dzie koniec kłopotów biskupa Daj- czaka i jego podkomendnych... ANNA TARCZYŃSKA tarczynska@faktyimity.pl Tanie dranie (2) Co robi biskup na wieść, że podległy mu proboszcz gwałcił 13-latka? Wysyła ofiarę na psychoterapię. Oczywiście na jej koszt. Duchownego w Koszalinie. W czerw- cu 2008 r. odbył specjalne rekolek- cje w jezuickim Centrum Formacji Duchowej w Gdyni. Opowiedział tam spowiednikowi o swoich do- świadczeniach, a po zakończeniu re- kolekcji napisał 27 czerwca do świą- tobliwego pedofila: „Czuję radość, słysząc, że zabra- li księdza i wyszła wreszcie na jaw prawda. Czuję się tak szczęśliwy, bo po tylu latach wyspowiadałem się ge- neralnie i powiedziałem, co ksiądz mi zrobił. Tyle lat to we mnie sie- działo. Idę w tym roku do semina- rium. Będę się modlił za księdza o zrozumienie grzechu. Jako kapłan rozgrzeszał ksiądz ludzi, niech teraz Bóg w łaskawości swojej udzieli księ- dzu przebaczenia”. Zgodnie z regułami obowiązu- jącymi w seminariach duchownych, tuż przed rozpoczęciem roku aka- demickiego Adam zaliczył tzw. kurs wstępny, czyli trwający 2, 3 tygo- dnie okres intensywnego przyswa- jania obowiązujących na uczelni Wojciecha w latach 1999–2002, przeniesiony później na stanowi- sko dyrektora diecezjalnej bursy dla chłopców w Szczecinku, obec- nie mieszka i pracuje w Anglii), który nie mógł już patrzeć na sek- sualne wyczyny swojego pryncy- pała przy braku jakiejkolwiek re- akcji biskupów. Należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że rozmowy Adama z ks. W. nie miały charakteru kon- fesyjnego i nie były objęte tajemni- cą spowiedzi. Czy biskup ordynariusz Edward Dajczak ( zdjęcie dolne ) do- wiedział się zatem o paskudnych prze- stępstwach swojego podwładnego? – Bezwarunkowo powinien, a zna- jąc układy wewnątrzseminaryjne, je- stem przekonany, że ta wiedza do- tarła do niego! Tym bardziej że sam papież Benedykt XVI ogłosił zero tolerancji dla pedofilów, a Waty- kan (ustami prefekta Kongregacji ds. Duchowieństwa kard. Claudia Hummesa ) dał nawet biskupom zie- lone światło w odwoływaniu się do cywilnego wymiaru sprawiedliwości – zauważa proboszcz z Koszalina. – Ks. W. poinformował bisku- pa o tym kleryku pod koniec paź- dziernika 2008 r., gdy jechali ra- zem do Warszawy, żeby uczestni- czyć w obronie doktoratu ks. Jaro- sława K. (prefekt WSD – dop. red. ) na Uniwersytecie im. Kardynała Ste- fana Wyszyńskiego. Szef zapytał wówczas: „I co zrobiłeś, Piotruś, z tym fantem?” . W. odparł, że wysłał „fant” na terapię, a biskup Dajczak pochwalił go, że wybrał naj- lepsze z możliwych rozwiązań – twierdzi osoba zbliżona do ko- szalińskiego WSD. Tuż po rozpoczęciu roku aka- demickiego alumni I roku podda- wani są testom psychologicznym. Sztab koszalińskiego WSD poprawnych relacji interpersonalnych zarówno z rówieśnikami, jak i oso- bami od niego starszymi (...). Spo- tkania terapeutyczne trwały do czerw- ca 2009 r., odbywały się w systemie dwie sesje raz w miesiącu. W czasie spotkań ujawnił się problem doty- czący molestowania seksualnego. Pan (...) jako uczeń szkoły podsta- wowej doświadczył przemocy seksu- alnej. To traumatyczne przeżycie mia- ło ważny wpływ na dalszy rozwój emocjonalny uczestnika terapii. Pra- ca terapeutyczna była nakierowana między innymi na przepracowanie traumy związanej z naruszeniem je- go granic psychologicznych. Pan (...) przestał kontynuować pracę terapeu- tyczną, nie uzasadniając przyczyn ta- kiego stanu rzeczy ” – czytamy w oświadczeniu z 21 grudnia 2009 roku podpisanym przez psychologa Lucynę P. , zaufaną specjalistkę pra- cującą dla Kościoła, której jakże ła- twe do wyobrażenia poglądy i me- tody „leczenia” można znaleźć w publikacji pt. „Wyzwolenie w Chrystusie jako zasada działań pastoralnych wobec osób o orien- tacji homoseksualnej”. Jedną z form terapeutycznych stosowanych wobec Adama były „li- sty do kata”. Musiał w nich przy- woływać wszystkie zapamiętane – Domyślałem się, w czym rzecz, bo widziałem wyniki twojego testu psychologicznego – przyznał prefekt. Gdy Adam ujawnił mu, co na- pisał w czerwcu 2008 r. do ks. Zbi- gniewa R., usłyszał od seminaryjne- go wychowawcy: – Nie miałeś najmniejszego pra- wa i bardzo źle zrobiłeś, osądzając kapłana! Przecież on przy końcu ży- cia wezwie miłosiernego Boga i bę- dzie zbawiony. Powinieneś milczeć i nikomu nic nie mówić o mole- stowaniu! Wkrótce odbyła się w seminarium Rada Zarządu. Po jej zakończeniu ojciec duchowny ostrzegł Adama: – Ks. K. poruszył temat twojej oso- by. Że popełniłeś poważny błąd, dzie- ląc się tajemnicą z innym klerykiem. Podczas jednej z późniejszych roz- mów prefekt powie wychowankowi: – Odejdź od nas, bo będziesz takim samym pedofilem, jak ks. Zbigniew R. Mogę ci to udowod- nić literaturą i poglądami wybitnych naukowców. Po pierwszym roku studiów ko- szalińscy seminarzyści odbywali obo- wiązkowe praktyki w Domu Pomo- cy Społecznej dla Dzieci prowadzo- nym przez Zgromadzenie Braci Szkolnych w Przytocku (powiat słup- ski). Była to znakomita okazja do W ubiegłym tygodniu 4 Z NOTATNIKA HERETYKA Nr 5 (517) 29 I – 4 II 2010 r. POLKA POTRAFI Z życia cichodajki Prowincjałki W Siedlcach dwaj nastoletni napastnicy po- zbawili wracającego z kolędy kapłana 1500 złotych utargu. Sprawą zajęli się natychmiast najbardziej doświadczeni poli- cjanci pionu kryminalnego. Kapusiom gwarantują anonimowość. Mimo to ka- sy jak dotąd nie odzyskali. Jak to mówią, żadna praca nie hańbi, ale każda męczy. Zima pełną gębą. Wieje, pada, zimno jak cholera, gospodarka po kolana w śniegu. A radzić sobie trze- ba. Jak donosi „Super Express”, w czasie zimowego kryzysu tirówki pracujące przy trasie Płonia–Szcze- cin, uzbrojone w łopaty... same od- śnieżają część pobocza i wjazd do la- su. Ich wysiłki spostrzegł przypadko- wy kierowca i – ogromnie wzruszony – zrobił paniom kilka zdjęć, po czym zadzwonił do Radia Szczecin, żeby o wszystkim opowiedzieć. Dobry przy- kład tym razem poszedł z dołu. Nic dziwnego, że losem przy- drożnych dziewcząt, zwanych straż- niczkami lasu, zainteresował się świat polityki. Niejaka Maria Zu- ba , posłanka PiS-u, oficjalnie roz- poczęła krucjatę przeciw nierządo- wi. Wszystko przez superodkrywcze badania prowadzone wśród „inkry- minowanych”. Z nich to wynika, że przeciętna tirówka traci cnotę jako 16-latka, solidnie popija i ma trzech klientów dziennie. Nie wiadomo, czy akcja się powiedzie. Przeciętny oby- watel myśli sobie: są ważniejsze problemy niż taka przeciętna tirówka, którą można co naj- wyżej... opodatkować, żeby ko- rzyści były ogólnospołeczne. Noworocznych ciekawostek zwią- zanych z córami Koryntu ciąg dalszy. Brytyjski „The Times” sprawdził, jak rozkładają się siły wśród euro- pejskich prostytutek. Zwłaszcza po tym, jak kolejne państwa zasiliły sze- regi Unii Europejskiej, a niewiasty pracujące w owym niechwalebnym fa- chu rozjechały się po całym konty- nencie. I tak... Anno Domini 2009 przodowały panie z Rumunii (12 proc. wśród wszystkich europejskich pro- stytutek), drugie miejsce (9 proc. wkładu własnego) – Rosjanki, tuż za nimi, z 8-procentowym wynikiem, po- dążają mieszkanki Bułgarii. Nasze rodaczki uplasowały się na 7 miej- scu. Z 4-procentowym wynikiem. W prostytucyjnej sztafecie jest z na- mi coraz gorzej. Na szczęście. Kurtyzany tzw. wyjezdne nie wie- dzą pewnie, ile mogą zarobić, nie przekraczając ojczystej grani- cy. Pewną mieszkanką Ślą- ska zainteresował się rodzi- my urząd skarbowy. I nic dziwnego. Owa da- ma w ciągu kilku lat przepuściła... 14 mln złotych. Chociaż legalną pracą się nie zhańbiła. Inspekto- rom urzędu skarbowego, którzy przymusili ją do złożenia wizyty, szczerze jak na spowiedzi wyzna- ła, że zarobiła... na dupie. 14 ba- niek?! – słusznie zdziwili się pano- wie inspektorzy. Rozpoczęli śledz- two, które... innego źródła docho- du, poza wskazanym, nie odsłoni- ło. Biuraliści nie uwierzyli w sek- sualne możliwości Ślązaczki i wle- pili jej karę – podatek w wysoko- ści 2,3 mln złotych. Jednak fama poszła. Polskie matki nadal powtarzają córkom, że muszą się uczyć, żeby coś osiągnąć, ale... już jakby z mniejszym przekonaniem. JUSTYNA CIEŚLAK Przez bite 3 godziny gorące modły do Naj- świętszego Sakramentu wznosili białostoc- cy wierni w ramach przebłagania za zaproszenie do miasta satanistycznego KAT-a. Informuje o tym na swojej stronie parafia Miłosierdzia Bożego. Zespół zagrał z okazji XVIII Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Narobił się po pachy Zbigniew Lubawy , sołtys Dębna Polskiego. W ramach prote- stu wobec polityki samorządowej, którą prowadzą miejscowi radni, ulepił przed swoim domem jedenaście... bałwanów. Każdego elegancko ubrał i przyozdo- bił. Zainteresowanie śniegowymi symbolami samorządowców jest tak duże, że sołtys zaprasza na otwartą wystawę. Czynna do pierwszych roztopów. Rozwój i Przyszłość – taką nazwę nosi ko- mitet wyborczy, który wywindował 47-let- niego Ryszarda Ć. na stanowisko radnego gminy Turek. Ludzie bardzo pana radnego szanowali – do czasu gdy w towarzystwie czterech kolegów (na szczęście nie tych z sali obrad) napadł z bronią w ręku na kierowcę dostaw- czego auta. Przy radnym, który rocznie zarabia prawie 50 tys. zł, policjanci znaleźli kominiarkę, składany nóż, petardy i naboje do karabinka sportowego. W Łodzi 51-letnia kobieta została zatrzyma- na, gdy chciała wnieść do aresztu śledcze- go... paczkę z marihuaną. Kobieta wybrała się w odwiedziny do syna, a pacz- kę wręczył jej podobno przed budynkiem aresztu jakiś mężczyzna, który pro- sił o dostarczenie jej za kraty. No i paczka trafiła za kraty – razem z pecho- wą dostarczycielką. Do pracy w Wojewódzkim Szpitalu Specja- listycznym w Legnicy wrócił lekarz, które- go zwolniono dyscyplinarnie za mało wybredne epitety pod adresem pacjen- tów. W dokumentach szpitalnych o starszej kobiecie z problemami żołądko- wymi, trawiennymi i biegunką pisał na przykład, że to „stara srająca baba”, natomiast o mężczyźnie, którego uratowano po próbie samobójczej, miał po- dobno stwierdzić: „Idiota – nałykał się barbituranów. Może byłoby lepiej, że- by zdechł”. Lekarzowi nie zdołał stawić czoła ani NFZ, ani rzecznik praw pa- cjenta w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Legnicy. Medyk bowiem, po zwolnieniu z pracy za niewłaściwą postawę etyczną, skierował sprawę do sądu. I wygrał. aby wyznaczać standardy i wytwarzać nawy- ki. Ludzie, którzy dają się na to nabrać, uważają klerykalny świat za naturalny, jedyny istniejący. W jednym z ogólnopolskich dzienników ukazał się zbiór wypowiedzi różnych osób na temat obecności krzyża w miejscach publicznych. Wypowiedzieli się uczniowie, nauczyciele, rodzice, pracownicy szaletów miejskich, urzędnicy, ale także ludzie z grup społecznych mniej sza- nowanych, takich jak więźniowie, duchowni i politycy. Ich przemyślenia były rozmaite, od bardzo rozsądnych po zdumiewające, jak wypowiedź człowieka skazanego za kilka zabójstw, słynnego „Ciola” . Wyznał on, że wiara i krzyż pozwa- lają mu... przebaczyć sędziom, którzy jego, niewinnego człowieka, skazali, i dają mu siłę do tego, aby nie wy- dawał władzom swoich grypsujących przyjaciół oraz nie współpracował z administracją i więzienną policją. Trze- ba przyznać, że są to dosyć niezwykłe owoce wiary. „Cio- lo” przyjął niedawno w kiciu sakrament bierzmowania, wzruszając do łez kapelana więziennego. Zatem wypo- wiedzi „Ciola” pochodzą zapewne prosto z natchnienia Ducha Świętego, który w nim teraz przez sakrament działa... Jego wyznania odnotowuję na potrzeby przy- szłego procesu beatyfikacyjnego. W końcu teraz jest mo- da na wynoszenie na ołtarze znanych Polaków. Ale nie tajniki katolickiej duszy „Ciola” (skazany za 6 morderstw na dwa dożywocia + 25 lat więzienia) naj- bardziej mnie zaintrygowały. Wiele do myślenia dała wy- powiedź pani Ewy Dumkiewicz-Sprawki , dyrektora Wydziału Oświaty i Wychowania Urzędu Miasta w Lu- blinie. Pani ta pełni swoją funkcję od15 lat, czyli odza- wsze w cieniu ciemnie panującego w III RP Kościoła katolickiego. I przyznaje: „Nie zdarzyło się, byśmy otwo- rzyli jakąś nową szkołę bez krzyża. Kończy się budowa, obiekt jest przekazywany dyrekcji. Następuje uroczyste otwarcie, ksiądz święci budynek, a delegacje młodzieży wieszają krzyże. To oczywisty proces . Krzyż jest natural- nym elementem każdej inwestycji oświatowej. A gdyby go nie było? A jakby tak ze ściany ściągnąć godło?” . Proszę, jakie to wszystko oczywiste. I zgodne z naturą. Miasto buduje, ksiądz święci, młodzież wiesza. Moż- na powiedzieć, że tak było zawsze i taki jest porządek pochodzący odBoga. Tylko ludzie mający źle w głowie kwestionują takie kanony postępowania. I wichrzyciele. Albo anarchiści, którzy i godła nie uszanują. Pani dyrektor z lubelskiego urzędu miasta nawet przez myśl nie przejdzie, że mogłoby być inaczej. Mo- że lepiej. Wyobrażam sobie, że w czasach jeszcze prze- cież nie tak odległych były osoby, które uważały – z pro- stotą duszy podobną do pani Dumkiewicz-Sprawki – że jest rzeczą oczywistą, że kobieta nie ma praw wybor- czych i nie pracuje zawodowo. Czyż nie do pracy w do- mu powołał ją Bóg? Przecież to oczywiste! Tak było odzawsze i przez stulecia. Dla wielu ludzi było też na- turalne, że w niektórych krajach niebiali mieszkańcy nie mogli siadać na pewnych miejscach w autobusie, nie korzystali też z toalet przeznaczonych dla rasy naj- wyższej. Przecież to oczywiste, że każdy naturalnie od- najduje właściwe sobie miejsce... Kościół tak urabia sobie polityków i urzędników, aby – ustalając schematy działań – meblowali umysły takich Dumkiewicz-Sprawek, których przecież w każ- dym społeczeństwie nie brakuje. Później one działają i myślą według tego, co „naturalne i oczywiste”. I bia- da wichrzycielom! Opracowali: WZ, MaK, ZK RZECZY POSPOLITE MYŚLI NIEDOKOŃCZONE To, co oczywiste Dlaczego dyrektor Muzeum Narodowego ogranicza się tylko do „dzieł” odnoszących się do homoseksualizmu, dlaczego chce dyskryminować twór- czość nekrofilów, pedofilów i zoofilów? Homoseksualizm jest dewiacją po- dobną do każdej z powyższych. (poseł Stanisław Pięta, PiS, o wystawie nt. wątków homoseksualnych w polskiej sztuce) ¹¹¹ Gdybyśmy chcieli usunąć ze sztuki wszystkie wątki homoseksualne, mu- sielibyśmy zamknąć Muzeum Watykańskie. (Bogdan Zdrojewski, minister kultury) ¹¹¹ Prezydentowi Łodzi, Jerzemu Kropiwnickiemu, zaszkodziły sukcesy, któ- re odnosił. (Igor Janke, prawicowy komentator, publicysta „Rzeczpospolitej”) ¹¹¹ Można się kochać bez „wchodzenia” w kobietę, gdy w łożu małżeńskim dochodzi do pieszczot. I jeżeli pojawi się wytrysk poza drogami rodnymi, to jest jakies zdarzenie, które... no... zdarzyło się nam. Natomiast, jeżeli będziemy poszukiwali zaspokojenia seksualnego poza złożeniem nasienia w drogach rodnych kobiety, to jest to ewidentnie grzech. (fragment pogadanki z Radia Maryja) ¹¹¹ Chciałem, żeby było dalej. Tata źle się modlił o dobry wiatr dla mnie. (Klimek Murańka – nadzieja naszych skoków narciarskich) Wybrali: AC, OH, MarS ADAM CIOCH ANTYKOLĘDNICY KATOWANIE BAŁWANY OBSTAWA MATCZYNA TROSKA LEKARZ Z POWOŁANIA K ościół szturmuje przestrzeń publiczną i prawo, Nr 5 (517) 29 I – 4 II 2010 r. NA KLĘCZKACH 5 PROCES KOŚCIÓŁ ZMIENNY JEST EUTANAZJA W SZKOCJI Pierwszy raz w dziejach polskich mediów archidiecezjalna kuria za- mierza sądzić się z gazetą. „Wybor- czą” konkretnie, a chodzi o kurię poznańską. Bo „Gazeta”, pisząc o pazerności Kościoła w kontekście szkolnego budynku, za wynajem któ- rego Krk zażądał od miasta 2 mln zł czynszu (pisaliśmy o tym pierwsi), „naruszyła dobre imię Kościoła”. Nie znamy wyroku, jaki zapadnie w pol- skim sądzie, ale już wiemy, co orzek- nie Trybunał w Strasburgu: po pierw- sze – dziennikarze „GW” napisali prawdę, a po drugie – dobre imię to Kościół katolicki bezpowrotnie utracił wkrótce po Wielkiej Nocy! MarS w taki oto sposób: „Propaganda ko- munistyczna łączyła jego postać je- dynie z wyjazdem z kraju we wrze- śniu 1939 roku, insynuując, że zosta- wił Naród. A to nieprawda” . Jak to nieprawda?! W ucieczce z kraju kardynał nie dał się wyprze- dzić rządowi ani naczelnemu wodzo- wi. Zwiał 3 dni przed nimi. o.P. w miejscowym domu kultury wielki „bal opłatkowy”. Za 60 zł od osoby parafianie i parafianki mieli okazję potańczyć o suchym..., a przy oka- zji wesprzeć remont kościoła. Jesz- cze skromniejszą propozycją kusi swoich wiernych parafia w Bodzen- tynie. W ostatnią sobotę stycznia za- prasza na „opłatek parafialny” urzą- dzony w tamtejszej szkole. Wstęp – tylko 40 zł od pary. Katolicko-prawicowa opozycja w Hiszpanii domaga się ogłoszenia ogólnonarodowego referendum w sprawie aborcji. W Madrycie no- we prawo liberalizujące aborcję cze- ka już tylko na przegłosowanie przez lewicowy senat, co prawdopodobnie będzie czystą formalnością. Tymcza- sem środowiska katolickie zebrały ponad milion podpisów pod projek- tem referendum w tej sprawie. Rzecz jest o tyle zabawna, że kiedy w Pol- sce w latach 90. lewica domagała się referendum w sprawie zniesienia za- kazu aborcji, Kościół i prawica twier- dzili, że „przypadkowe społeczeń- stwo” nie ma prawa głosu w tak waż- nej sprawie. Szkocka deputowana Margo McDonald , która cierpi na cho- robę Parkinsona, mimo sprzeciwu największych kościołów kraju – re- formowanego i katolickiego – zgło- siła projekt legalizujący eutanazję. Nowe prawo ma poparcie większo- ści Szkotów. McDonald argumen- tuje, że skoro ludzie mają prawo do życia, powinni mieć też prawo do śmierci. MaK CO ZA ULGA! AK KATOLICY KONTRA WATYKAN POBOŻNA I OBŁUDNA Skandal finansowo-obyczajowy, który wstrząsnął ostatnio Irlandią Północną, ma także swoje religijne tło. W tym najpobożniejszym i naj- niebezpieczniejszym regionie Euro- py Zachodniej żona premiera, de- putowana miejscowego parlamen- tu, zdefraudowała publiczne pienią- dze, aby pożyczyć je 19-letniemu kochankowi. 59-letnia Iris Robin- son przekazała w sumie swojemu chłopczykowi 25 tysięcy funtów, któ- re przedsiębiorczy młodzian zain- westował w otwarcie własnej ka- wiarni. Wcześniej pani Robinson słynęła z cytowania Biblii przy każ- dej okazji. Telewizja BBC przypo- mniała widzom, że parlamentarzyst- ka nazywała w mediach homosek- sualizm obrzydliwością i twierdziła, że samo myślenie o tych sprawach przyprawia ją o mdłości i chorobę. Robinson sugerowała także z ob- łudną troską, że „homoseksualista – tak jak zabójca – może naprawić swoje postępowanie, oddając się Chrystusowi”. Teraz dziennikarze BBC przeczytali pani Robinson w rewanżu kilka cytatów z Biblii na temat tego, jaki los powinien spo- tkać cudzołożników... MaK Według najnowszego sondażu, rośnie liczba belgijskich katolików niezadowolonych z celibatu. Znie- sienia obowiązku bezżeństwa doma- ga się 3 na 4 tamtejszych katolików. W sąsiedniej Francji, gdzie brak księ- ży z powodu celibatu jest bardziej odczuwalny niż w Belgii, są regio- ny, gdzie jeden duchowny obsługu- je – czy może raczej próbuje obsłu- żyć – 60 kościołów! MaK KUR(I)ATORIUM JEZUS PAKER „Kuratorium” i „kuria” brzmią podobnie. Więc chyba nic w tym dziwnego, że w katolickim kraju świeckie Kuratorium Oświaty w Lublinie zawiera porozumienie o współpracy z Rozgłośnią Archi- diecezji Lubelskiej. Jaki jest cel porozumienia pod- pisanego w styczniu na czas nie- określony przez lubelskiego kura- tora oświaty Krzysztofa Babisza ? Na stronie internetowej kuratorium w Lublinie czytamy, że ma to być „współpraca w dziedzinie wspoma- gania działań wychowawczych szkół i placówek w celu kształtowania i budowy właściwych relacji i postaw między uczniami, nauczycielami i rodzicami. Kuratorium zobowią- zało się do współpracy m.in. w za- kresie: promowania podejmowanych działań rozgłośni o tematyce wycho- wawczej, patronowania i upowszech- niania przykładów »dobrych prak- tyk« w działalności edukacyjno-wy- chowawczej oraz współorganizowa- nia audycji dla nauczycieli i wy- chowawców” . W zamian należąca do lubelskiej kurii stacja radiowa obiecuje emitować programy infor- macyjne „służące budowaniu po- prawnych relacji między uczniami, nauczycielami i rodzicami” oraz umożliwiać nauczycielom i uczniom prezentowanie „na falach rozgło- śni” materiałów o tematyce wycho- wawczej. MaK BISKUPKA PRZECIW WOJNIE Jak zmniejszyć płacony fiskuso- wi podatek? Ano na przykład od- liczając sobie od podatku... datki rzucane księdzu na nieopodatko- waną tacę. „Przypominamy, że ci, którzy chcieli w tym roku odpisać od podstawy podatku w urzędzie skar- bowym kwotę ofiarowaną na cele kultu religijnego, niech przez kolej- ne dwie niedziele, czyli 13 i 10 zło- żą na tacę informację – kto, z jakiej ulicy i jaka kwota została złożona na tacę w 2009 r. Można odpisać do 6 proc. podstawy podatku” – tak do ulżenia fiskusowi w grudniowych ogłoszeniach zachęcał wiernych pro- boszcz parafii pw. Trójcy Przenaj- świętszej w Mielcu. W Bremie powstał nowy chrze- ścijański klub sportowy. Pod szyl- dem zielonoświątkowców. Przy klu- bie uruchomiono komercyjne fitness i siłownię. Aby zachęcić klientów do odwiedzania przybytku, właściciele biznesu reklamują go nietuzinkową kampanią promocyjną. Na plakatach jest krzyż, a na nim wisi ktoś podob- ny do Pudzianowskiego i łamie... bi- blijne kanony. Całość obliczona by- ła na propagandowy skandal, czyli rozgłos. A tymczasem katolicy oświadczyli, że z teologicznego punk- tu widzenia nie można nic zarzucić wymowie grafiki, która ukazuje, że Jezus Chrystus zwycięża śmierć. W Polsce pomysłodawców pla- katu ukrzyżowano by tuż obok Chrystusa. I jeszcze przypiekano. MarS Niemieckich polityków zbulwer- sowała wypowiedź Margot Kaes- smann – przewodniczącej Rady Ko- ścioła Ewangelickiego w Niemczech. W ostrych słowach skrytykowała ona wojnę w Afganistanie: „Długo ukry- wano przed nami, że żołnierze bę- dą zabijać także cywili”. Dodała, że potrzebni są ludzie, którzy sprzeci- wiają się wojnie i przemocy oraz mają odwagę mówić o alternatyw- nym rozwiązaniu. Politycy natych- miast zarzucili jej populizm: „Pani Kaessmann nie powinna zapomi- nać o tym, że Bundeswehra jest w Afganistanie z nadania Narodów Zjednoczonych” – powiedział nie- miecki minister finansów Wolfgang Schaeuble . Z kolei Ulrich Kirsch , przewodniczący Związku Bunde- swehry, ma do niej żal, gdyż jej poprzednik zawsze popierał udział niemieckich żołnierzy w misjach za- granicznych. LULANIE KOŚCIOŁA AK Lewicowy prezydent Brazylii Lula Inácio da Silva w ostatnim roku swego urzędowania szykuje Kościołowi niemiłe niespodzianki. Ten niezwykle popularny polityk doprowadził do wielkiego rozwoju kraju, wyrwał z nędzy miliony lu- dzi, uniezależnił się politycznie od USA i uczynił z Brazylii regional- ne mocarstwo. Najmocniejsze ude- rzenie, prawdziwą rewolucję kultu- ralną, zostawił jednak na koniec. Ofensywa legislacyjna obejmuje 27 ustaw, m.in. liberalizację abor- cji, legalizację małżeństw jednopł- ciowych, prawny zakaz bicia dzieci (w kraju, gdzie fizyczna agresja jest chlebem powszednim), opodatko- wanie największych fortun i wspie- ranie bezrolnych chłopów w ich wal- ce o ziemię. Na protesty Kościoła Lula odpowiada tak: „Nikt nie od- bierze mi zdrowego rozsądku i nie sprowadzi mnie ani na milimetr z drogi, którą zaczął podążać kraj”. MaK EWANGELICY GÓRĄ W Aleksandrowie Łódzkim pa- rafia ewangelicka odzyskała sądow- nie cmentarz zarządzany od 1945 ro- ku przez parafie katolickie. Od lat 60. katolicy korzystali z cmentarza na prawach umowy dzierżawnej, ale nigdy nie zapłacili za to czynszu. Od 1998 r. ewangelicy usiłują od- zyskać swój teren, a w 2004 roku przygotowali pozew sądowy. W koń- cu sąd wydał wyrok na ich korzyść. Okazuje się, że są jeszcze w Pol- sce sądy, które papieskich się nie boją. MaK AK UCIECZKA KINOWA? Jak w Katolandzie wygląda po- lemika z niewygodnymi dla kleru faktami? Wystarczy wtrącić mimo- chodem, że „propaganda komuni- styczna” miała na jakiś temat po- dobne zdanie. Nawet najświętsza prawda nie ostoi się po obrzuce- niu jej podobnymi „inwektywami”. Do zwolenników tego rodzaju ery- styki dołączył Paweł Woldan , ko- ściółkowy scenarzysta, reżyser, twór- ca m.in. „Prymasa w Komańczy”. 21 stycznia w wywiadzie dla „Naszego Dziennika” filmowiec bronił skom- promitowanego prymasa Hlonda MaK NIECH ŻYJE BAL! Wigilia była wprawdzie miesiąc temu, ale w wielu parafiach „se- zon opłatkowy” wciąż trwa w naj- lepsze. Parafia w Odrzykoniu zor- ganizowała dla swoich owieczek [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl rafalstec.xlx.pl

Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Jedyną nadzieją jest... nadzieja. Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL