Fotogea 2010. 03, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 01, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 02, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 11, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 12, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2011. 04, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
Fotogea 2011. 03, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
Fotogea 2012. 09, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2012
Fotogea 2011. 01, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
Fotogea 2011. 06, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
Fotografujemy Akwarium(1), AKWARIUM
[ Pobierz całość w formacie PDF ]Fotografowanie dla potrzeb akwarystycznych można podzielić na fotografowanie: akwarium jako całości,
fragmentu akwarium jako kompozycji oraz fotografowanie ryb lub innych organizmów je zamieszkujących. Do
fotografii akwarystycznej stosuje się wszystkie zasady fotografii ogólnej łącznie z zasadami poprawnej
kompozycji plus techniki charakterystyczne dla tego typu rejestracji zdjęć.
1. Dobór sprzętu
Do wykonania poprawnej fotografii akwarystycznej potrzebny będzie:
Aparat z zoomem lub wymienną optyką i możliwością manualnej kontroli migawki oraz przysłony, wyposażony
w gwint statywu oraz najlepiej możliwość użycia filtrów oraz zewnętrznej lampy błyskowej.
Typowy kompakt ze stałoogniskowym obiektywem szerokokątnym nie nadaje się ze względu na brak
możliwości pełnej kontroli urządzenia i obiektyw, który uniemożliwia uzyskanie poprawnego odwzorowania
małych obiektów - przerysowania. Nada się ewentualnie do fotografowanie całych zbiorników.
Szerokokątny obiektyw to również brak możliwości rejestracji wyciętych z tła detali, brak kontroli głębi ostrości
i konieczność fotografowania z bardzo bliskiej odległości od szyby. Wpływa to bezpośrednio na problemy z
odbiciami światła lampy błyskowej od szkła. Lampa błyskająca blisko szyby płoszy ryby a nawet może wpływać
negatywnie na ich zdrowie.
Zdjęcie 1. Zdjęcie typowe dla aparatu stało ogniskowego, szeroki kąt – złe odwzorowanie i odwzorowanie
prawidłowe dla kontrastu symetrycznej bryły.
Zdjęcie 2. Szerokokątny obiektyw to problemy z kadrowaniem i odbiciami światła od szyby akwarium.
Bardzo dobrze sprawdzi się tutaj np. stary, tani zenit, lub inny aparat z wymienną optyką. Daje ona możliwość
dostosowania sprzętu oraz wykorzystania jego możliwości w praktycznie każdych warunkach zdjęciowych.
Ważne jest by aparat taki posiadał możliwość obserwacji rejestrowanego obrazu przez obiektyw - tak zwana
lustrzanka klasyczna.
Aparat r z celownikiem lunetkowym może sprawiać problemy ze względu na błąd paralaksy występujący przy
niewielki odległościach od fotografowanego przedmiotu. Może zdarzyć się, że na zdjęciu nie zarejestrujemy
tego co widzimy w celowniku! W przypadku aparatów cyfrowych koniecznie należy kadrować używając
wyświetlacza TFT gdyż obraz ten pokrywa się z rejestrowanym, będąc wolnym od błędu paralaksy.
Zdjęcie 3. Zjawisko błędu paralaksy..
W następnej kolejności przyda się:
- Zewnętrzna lampa błyskowa z dłuższy kablem albo fotocelą umożliwiającą bezprzewodowe odpalenie błysku
- Statyw fotograficzny
- Filtry typu close-up (soczewki), filtr polaryzacyjny
- W przypadku aparatów z wymienną optyką mieszek lub pierścienie makro przy założeniu, że ma się już
komplet obiektywów.
2. Konieczne czynności wstępne
- wyklarowanie wody celem uzyskania jej przejrzystości jest sprawą bezdyskusyjną
- bezwzględne wyczyszczenie szyb akwarium od wewnątrz i od zewnątrz by ew. odblaski nie uwypuklały
zabrudzeń i nie psuły fotografii. Brudne szkło to ponadto gorsza jakość obrazu.
Zdjęcie 4. Przykład brudnej szyby i typowych dla niej odbić światła.
Szkło czyli dodatkowy układ optyczny sprzyja powstawaniu odbić oraz traktowane jako zbiór mikropryzmatów
(nie jest przecież wykonane ze szkła optycznego), sprzyja aberracji chromatycznej (rozszczepieniu światła
dającego efekt barwnych plam na krawędziach kontrastowych obiektów, aberacja pogłębia dyfrakcję). Z zasady
im grubsze szkło tym większa strata jakości na zdjęciach. Szkło musi być czyste nawet gdy znajduje się poza
głębią ostrości obiektywu.
- zapewnienie sobie wystarczającej ilości miejsca na statyw
- przygotowanie sprzętu i oświetlenia
- przekonanie ryb by zechciały nam pozować
3. Światło:
a) podstawowy problem w fotografii akwarystycznej to zbyt mała ilość światła na planie zdjęciowym - bez
światła nie ma fotografii. Szerzej w punkcie c.
b) zróżnicowanie temperatury barwnej światła zastanego – np. świetlówek i światła wpadającego przez okno –
powodem powstawania dominanty barwnej a w efekcie zafałszowania kolorów fotografii. Należy dążyć do
ujednolicenia typu światła – np. fotografując cały zbiornik w zaciemnionym pomieszczeniu by wyeliminować
światło słoneczne.
Należy zwracać na to uwagę mimo, że stosowane świetlówki mają często podobną temp. barwną co światło
słoneczne. Pod konkretny typ światła łatwiej dobrać kliszę lub filtr w aparacie klasycznym lub ustalić balans
bieli w aparacie cyfrowym. Zabiegi te mają na celu prawidłowe oddanie kolorów fotografowanych ryb i ich
otoczenia.
Zdjęcie 5. Przykłady różnej temperatury barwy światła. Zdjęcie środkowe to zdjęcie o zrównoważonej
temperaturze barwnej. Barwy oddane są tak jak w rzeczywistości widzi je oko.
c) jak radzić sobie z małą ilością światła od strony aparatu (sprzętowej) i konsekwencje tych zabiegów
- najprostszą metodą radzenia sobie z małą ilością światła jest użycie kliszy o większej czułości lub
zastosowanie większej czułości elementu CCD w aparacie cyfrowym. Problemy występujący w przypadku użycia
bardzo czułej kliszy lub podniesienia czułości CCD to spadek jakości obrazu, powstanie ziarna przy kliszy lub
szumu elektronicznego przy aparacie cyfrowym, czy też zafarbów. Zwiększenie czułości zazwyczaj jest
ostatecznością i stanowi kompromis między warunkami pracy, możliwościami a jakością rejestrowanych
fotografi.
Zdjęcie 6. Przykład ziarna i szumów elektronicznych widocznych szczególnie w ciemniejszych partiach obrazu.
- użycie długiego czasu migawki (dłuższa ekspozycja elementu światłoczułego). Konsekwencje: możliwość tzw.
poruszenia ujęcia, konieczność użycia statywu by nie poruszyć kadru przy fotografowaniu z ręki. Długi czas
sprawdza się wyłącznie przy fotografowaniu całych zbiorników lub obiektów nieruchomych. Obiekty ruchome
wyjdą na zdjęciu poruszone.
Zdjęcie 7. Przykład „poruszonego” ujęcia wykonanego z tzw. ręki. Zarówno ryby jak i reszta kadru jest
nieostra.
- użycie dużego otworu przysłony celem dostarczenia większej ilości światła wpadającego przez obiektyw.
Użycie dużego otworu przysłony to w konsekwencji spadek głębi ostrości – wyjaśnienie zjawiska w dalszej
części
Zdjęcie 8. Zbyt mała głębia ostrości by „pomieścić” cały obiekt
- użycie dodatkowych źródeł światła, punkty następne
d) oświetlenie ryb – problemy:
- należy uważać na przejrzystość wody, drobimy glonów czy domianta barwy wody może zafałszować kolory
załamując nieodpowiednio światło.
Należy najlepiej doświadczalnie ustalić optymalny dla danych ryb kąt oświetlenia, uważając by dawał naturalny
efekt, prawidłowe lub zbliżone odwzorowanie kolorów i możliwy brak cienia. Najbardziej optymalnym
wariantem jest oświetlenie z góry gdyż oświetlenie takie jest naturalne dla zbiorników wodnych.
Zdjęcie 9. Agresywne, przednie światło „wypaliło” kolory pyszczka lombardzkiego
Zdjęcie 10
olory ryby
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
