Strona startowa
Fotografujemy Akwarium(1), AKWARIUM
Fotogea 2010. 03, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 01, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 02, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 11, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2010. 12, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010
Fotogea 2011. 04, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
Fotogea 2011. 03, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
Fotogea 2012. 09, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2012
Fotogea 2011. 01, fotografia, Magazyn FotoGeA 2010, 2011
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • divina.keep.pl

  • Fotografia Cyfrowa - portrety,

    [ Pobierz całość w formacie PDF ]
    Rafał Olszak
    Fotografia cyfrowa - portrety
    www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
    RAFAŁ OLSZAK
    www.cyfrografia.pl
    cyfrografia@cyfrografia.pl
    FOTOGRAFIA CYFROWA:
    PORTRETY
    www.cyfrografia.pl
    Copyright © Rafał Olszak
    Autor nie czerpie żadnych materialnych korzyści z niniejszej publikacji. Niniejsza publikacja przeznaczona jest
    do swobodnego kopiowania i rozpowszechniania wyłącznie w całości. Zabrania się przekształcania,
    publikowania fragmentów, publikowania w innej niż elektroniczna formie bez pisemnej zgody autora. Wydruk
    można wykonać wyłącznie w celach prywatnych. Użyte znaki są własnością odpowiednich firm lub osób
    prywatnych.
    Autor dołożył wszelkich starań, by zawarte w publikacji informacje były kompletne i rzetelne. Nie bierze jednak
    odpowiedzialności za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub
    autorskich. Autor nie ponosi również odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania
    informacji zawartych w artykule.
    Wydanie – pierwsze. Data kompilacji: 2005-02-27
    1
    Rafał Olszak
    Fotografia cyfrowa - portrety
    www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
    Portret psychologiczny, artystyczny, plenerowy,
    naturalny, pozowany, zawodowy, amatorski,
    reporterski – wielość tych kategorii w znacznym
    stopniu świadczy o ogromnej popularności portretu.
    W świecie, który nas otacza portrety można spotkać
    na każdym kroku – w reklamach, na okładkach
    czasopism, plakatach… Można także zaryzykować
    stwierdzenie, że portret jest jednym z najczęściej
    podejmowanych tematów fotograficznych. Zdjęcia
    tego typu robimy w wielu różnych sytuacjach,
    poczynając od ważnych chwil z naszego życia,
    poprzez fotografie z wycieczek, a na całkowicie
    spontanicznym pstrykaniu kończąc. Zwłaszcza teraz
    w epoce fotografii cyfrowej, gdy aparaty stają się
    jedną z podstawowych funkcji telefonu
    komórkowego, zdjęcia portretowe robią furorę i
    powstają ich ogromne ilości. Niestety zazwyczaj ich
    wartość artystyczna (jak również techniczna) jest na
    tyle niska, że zupełnie nie są godne uwagi.
    W tym artykule pojawią się praktyczne wskazówki na temat udanej fotografii
    portretowej. Przeczytanie tego tekstu nie daje gwarancji na tworzenie pięknych
    portretów. Konieczne będzie również oglądanie zdjęć uznanych artystów, a
    przede wszystkim własna praktyka. Na początku swoich prób, warto bowiem
    odwoływać się do sprawdzonych wzorców, nawet jeśli wydaje nam się, że
    najlepiej jest wydeptywać od początku własną ścieżkę. Na eksperymenty nigdy
    nie jest za późno, ale zaczynając od nich szybko może się okazać, że wyważamy
    otwarte drzwi. Dlatego tak wartościowe jest
    podpatrywanie artystów
    . Dawniej
    odesłałbym pewnie do biblioteki ZPAF, teraz największym zbiorem dzieł różnych
    fotografików jest oczywiście wszechobecny Internet. Wystarczy wpisać w
    dowolnej wyszukiwarce nazwisko poszukiwanego artysty, a po chwili pokaże się
    potężna lista odnośników. Jest to zdecydowanie wygodniejsza forma niż
    fatygowanie się do biblioteki oraz o wiele lepsza niż kupno czasopism, w których
    co druga strona to reklama zamiast treści, a na co trzeciej znajduje się artykuł
    sponsorowany - tzw. recenzja. Reasumując: albumy fotograficzne to lektura
    obowiązkowa każdego, choćby odrobinę bardziej ambitnego fotoamatora. Bez
    tego na zawsze można pozostać pstrykaczem lub żyć w przekonaniu, że się robi
    dzieła sztuki, a w istocie powielać dawno utarte schematy.
    Warto by się teraz zabrać do tematu konkretniej, a mianowicie od strony sprzętu
    i niezbędnych akcesoriów. Do wykonania prawidłowego portretu najlepiej użyć
    obiektywu o długiej ogniskowej
    . Optyka tego typu sprzyja robieniu zdjęć, na
    których fotografowany obiekt ma prawidłowe proporcje, jest bez zniekształceń.
    Jest to szczególnie ważne, gdyż twarz ludzka charakteryzuje się konkretnymi
    proporcjami – jakiekolwiek ich zachwianie obniża zwykle wartość zdjęcia.
    Jednocześnie obiektywem o długiej ogniskowej łatwo jest uzyskać imponujący
    efekt odcięcia od tła. Taka optyka upraszcza też wypełnienie niemal całego kadru
    twarzą portretowanego. Posiadanie obiektywu typu
    ZOOM
    sprzyja dodatkowo
    2
    Rafał Olszak
    Fotografia cyfrowa - portrety
    www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
    pracy, ponieważ ułatwia kadrowanie. Bez przemieszczania się, możemy ująć
    konkretny fragment obserwowanej przestrzeni.
    Jeśli jesteśmy zmuszeni fotografować obiektywem o krótszej ogniskowej,
    powinniśmy korzystać z najdłuższej dostępnej. Bezpieczniej jest również
    fotografować wówczas profil, który stwarza mniejsze zagrożenie wystąpienia
    zniekształceń.
    Wbrew panującej opinii, równie istotna jest
    ostrość obiektywu
    . Aparaty
    cyfrowe funkcjonują w taki sposób, że zdjęcia nimi wykonane będą bardziej ostre
    niż zdjęcia wykonane z taką samą optyką aparatem analogowym. Należy tą
    właściwość wykorzystywać, zamiast z nią walczyć (na ogół bezskutecznie).
    Dlatego warto szukać takiego szkła, które gwarantuje ostrość przy jak
    najmniejszej przysłonie. Ostre zdjęcia zawsze są pewnym przejawem wysokiej
    jakości obiektywu, natomiast wszelkiego rodzaju zmiękczenia (tak często
    pożądane w portretach) z łatwością można uzyskać w programie graficznym. Na
    przykład Photoshop daje ogromne możliwości w tym zakresie, a różnego typu
    dodatkowe filtry (tzw. pluginy) znacznie ułatwiają nanoszenie na fotografie tego
    typu efektów. Należy mieć świadomość, że udany portret czy to dziecka, czy
    kobiety wcale nie musi mieć pastelowego charakteru, a portretowani nie muszą
    się rozmywać w miękkości.
    Portret – może z pominięciem portretu dziecka –
    może być dzięki technice cyfrowej także podobny
    do dzieł ojca Popartu. Andy Worhol i jego kolorowe
    obrazy znane są na całym świecie. Po wykonaniu
    prawidłowego, ostrego zdjęcia możemy w
    programie graficznym dokonywać rozmaitych
    operacji zarówno na kolorystyce jak i na ostrości.
    Niejednokrotnie może się również okazać, że
    program edycyjny zastąpi nam wizażystę! Do tego
    jednak wrócę, teraz pomówmy jeszcze o niezbędnych akcesoriach.
    Ze względu na to, że do wielu aparatów cyfrowych dołącza się za darmo
    programy do obróbki zdjęć, istnieją bezpłatne programy, które można pobrać z
    Internetu (na przykład GIMP) oraz ogólnie dostępne jest profesjonalne
    oprogramowanie – nie będę się rozczulał nad różnego typu
    filtrami na
    obiektyw
    . Omawianie tego zagadnienia uważam
    za całkowicie zbędne, ponieważ praktycznie
    każdy pożądany efekt można uzyskać na etapie
    obróbki zdjęcia.
    Warto jednak zwrócić uwagę na różnego typu
    powierzchnie odbijające światło
    . Fotografując
    czy to w studiu, czy w plenerze możemy używać
    na przykład blendy fotograficznej. Do portretów
    raczej nie jest polecana blenda srebrna, która
    daje ostre światło. Natomiast blenda biała daje
    miękkie, barwnie neutralne (5600°K) odbicie.
    Złotej strony blendy można użyć, aby uzyskać światło „cieplejsze”, zwłaszcza
    przy intensywnym świetle błyskowym.
    3
     Rafał Olszak
    Fotografia cyfrowa - portrety
    www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
    Koszt zależy oczywiście od wielkości blendy, ale również od materiału, z jakiego
    jest wykonana. Jeśli coś jest podejrzanie tanie, zastanów się trzykrotnie przed
    zakupem, bo efekty użytkowania mogą nie być zadowalające.
    Fotografując w bardziej stabilnych warunkach (ideałem jest sesja w warunkach
    studyjnych) można używać
    ekranów odbijających
    światło. Choć oczywiście
    istnieje możliwość zakupu takowego sprzętu, to można również z powodzeniem
    przygotować sobie ekran samodzielnie. Możemy na przykład użyć białej tektury,
    którą dodatkowo z jednej strony pokryjemy folią aluminiową (wówczas stanie się
    jaśniejsza, a jednocześnie odbite światło będzie bardziej kontrastowe). Ekrany
    można konstruować również z kilku deseczek lub metalowych pręcików i tkaniny.
    W przeciwieństwie do ekranów z tektury, ten sprzęt można łatwo przygotować w
    taki sposób, aby w każdej chwili móc go złożyć i przetransportować. Jeszcze
    innym rozwiązaniem jest użycie bloku styropianu. Potrzebujący profesjonalnych
    rozwiązań mogą się skusić na któryś z produktów firmy Lastolite:
    Oczywiście osoby, które na poważnie zamierzają się zająć robieniem zdjęć w
    warunkach studyjnych, potrzebują znacznie więcej informacji na ten temat, ale
    nie ma na to miejsca w niniejszym poradniku. Należałoby bowiem porozmawiać o
    lampach, tle, światłomierzu, dodatkowych akcesoriach itd.
    4
     Rafał Olszak
    Fotografia cyfrowa - portrety
    www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
    Wróćmy jednak do rzeczywistości finansowej współczesnego Polaka. Większość z
    nas najpewniej w kwestii sztucznego oświetlenia może powiedzieć bardzo
    niewiele, co najwyżej wspomnieć o
    wbudowanej lampie błyskowej
    . Czasami
    jej użycie przysparza więcej kłopotów niż daje korzyści. Dość trudno ją ujarzmić,
    dlatego najlepiej pozostawić to aparatowi fotograficznemu, korzystając z trybów
    programowych fotografowania. Na przykład w tzw. portrecie nocnym aparat
    używa lampy błyskowej w celu rozświetlenia pierwszego planu i wydłuża czas
    naświetlenia, aby lepiej były widoczne szczegóły tła. Trybu tego używa się
    oczywiście w kiepskich warunkach oświetleniowych. Warto poprosić portretowaną
    osobę, aby pozostawała nieruchoma jeszcze przez kilka sekund po błysku, w celu
    uniknięcia niepożądanego poruszenia na fotografii.
    Posiadacze
    zewnętrznych lamp błyskowych
    mają zazwyczaj większe pole do
    popisu, ponieważ mogą dokonywać różnych ustawień parametrów błysku. Jak
    pokazuje doświadczenie, dla jednych to sposób realizacji swoich wizji
    fotograficznych, dla innych - przesadne utrudnienie. Niemal każdy posiadacz
    aparatu fotografuje portrety, ale nie każdy musi się przecież posługiwać sprzętem
    z dużą ilością opcji. Mimo wszystko warto pamiętać, że sporym udogodnieniem
    jest możliwość skierowania błysku na przykład w sufit, jeśli pomieszczenie nie
    jest zbyt wysokie. Odbite światło będzie rozproszone, a co za tym idzie
    unikniemy białej plamy światła na twarzach portretowanych osób.
    Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że błysk lampy powoduje powstanie
    odblasków na twarzy
    fotografowanego, zwłaszcza, gdy ten jest odrobinę
    spocony. Takie są właściwości ludzkiej skóry, a znikome jest
    prawdopodobieństwo, że zawsze będziemy prowadzać ze sobą wizażystę. Na
    szczęście w programie graficznym możemy stosunkowo łatwo usuwać różnego
    typu niedoskonałości zdjęć i ludzkiej skóry. Zagadnienie to omawiam w
    bezpłatnym poradniku
    „Retusz postaci”
    oraz oczywiście w filmach
    instruktażowych (
    www.cyfrografia.pl/ebook.html
    ).
    Teraz możemy już przejść do samego
    procesu fotografowania. Zanim omówię
    różne sposoby oświetlenia postaci
    portretowanego, warto przypomnieć
    sobie kilka elementarnych zagadnień
    związanych z
    przysłoną, czasem
    naświetlenia
    i w konsekwencji również
    z
    głębią ostrości
    . Trzeba pamiętać, że
    użycie dużej przysłony oznacza
    przepuszczenie smugi światła tak
    wąskiej, że przypomina ona igłę.
    Metafora ta jest jak najbardziej na
    miejscu, gdyż przysłona f/22 oznacza
    bardzo dużą głębię ostrości. Jeżeli zatem
    w kadrze znajdzie się też większy fragment tła, to jego szczegóły będą dość
    wyraźne. Jeśli natomiast chcemy skupić uwagę widza wyłącznie na pierwszym
    planie, a co za tym idzie na postaci, możemy zastosować stosunkowo niską
    przysłonę, aby tło zostało rozmyte i nie przyciągało wzroku.
    5
      [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • rafalstec.xlx.pl
  • 
    Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Jedyną nadzieją jest... nadzieja. Design by SZABLONY.maniak.pl.