Strona startowa
Fizyka nurkowania, NURKOWANIE, teoria nurkowania
Fizyka nurkowania, teoria nurkowania
Fizyka budowli dla architektów, ARCHITEKTURA (czytelnia)
Fizyka sukcesu. Naukowe metody osiągania osobistego i finansowego szczęścia, OnePress
Fiz-pol-III-2014, Fizyka polimerów
Fiz-pol-IV-2014, Fizyka polimerów
Fiz-pol-VII-2014, Fizyka polimerów
Fiz-pol-VIII-2014, Fizyka polimerów
Fiz-pol-IX-2014, Fizyka polimerów
Full Metal Alchemist - 26, anime, Odcinkowe, Full Metal Alchemist, napisy
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • divina.keep.pl

  • Foton, - fizyka, wikipedia artykuły

    [ Pobierz całość w formacie PDF ]
    Foton
    1
    Foton
    Cząstki elementarne
    e
    μ
    τ
    ν
    e
    ν
    μ
    τ
    gluon
    g
    π
    K
    J/
    ψ
    Υ
    B
    D
    y
    u
    c
    t
    d
    s
    b
    p
    n
    Λ
    Σ
    Ξ
    Ω
    Foton
    (
    οτος
    -
    światło
    ) jest
    nie posiadającą
    ani
    o
    równej zero (m
    0
    =0), liczbie spinowej
    s=1 (fotony są zatem
    mi). Fotony są nośnikami
    ,
    a ponieważ wykazują
    są równocześnie

    W
    foton jest
    m
    np. widzialnego
    W
    pole elektromagnetyczne zachowuje się jak
    cząstek (fotonów).
    Z kwantowego punktu widzenia światło jest dużym strumieniem fotonów. Bardzo czułe
    instrumenty optyczne potrafią rejestrować pojedyncze fotony.
    W zależności od
    fotonów promieniowanie, na które się składają, ma inną nazwę. I
    tak mówi się (poczynając od najwyższej energii fotonu) o
    (promieniowaniu X),
    ,
    ,
    Jednak z
    punktu widzenia wszystkie te rodzaje promieniowania mają jednakową
    naturę.
     Foton
    2
    Fotony poruszają się z
    W próżni fotony mogą pokonywać dystanse wielu
    miliardów
    poruszając się po torach lekko tylko zakrzywianych przez pola
    grawitacyjne ciał niebieskich. Jedynie
    mają wystarczająco silne pole
    grawitacyjne, że mogą uwięzić światło wewnątrz horyzontu zdarzeń.
    Historia
    Aż do XVIII wieku większość teorii zakładała, że
    światło składa się z cząstek. Ponieważ model
    cząsteczkowy nie może łatwo wyjaśnić
    ,
    i
    , powstały teorie o falowej
    naturze światła, zaproponowane przez
    a
    (1637),
    (1665) oraz
    (1678). Pomimo to wciąż dominowały
    modele cząsteczkowe, głównie z powodu wpływu
    . Na początku dziewiętnastego
    wieku
    i
    zademonstrowali dyfrakcję oraz
    światła i od 1850 roku modele falowe zostały powszechnie zaakceptowane. W 1865 roku
    wysunął przypuszczenie, że światło jest falą elektromagnetyczną.
    Hipoteza ta została potwierdzone eksperymentalnie w 1889 roku przez
    który odkrył
    To ostatecznie zadecydowało o odrzuceniu cząsteczkowego
    modelu światła.
    nie
    wyjaśnia jednak wszystkich
    własności światła. Teoria ta
    przewiduje, że energia fali
    świetlnej zależy wyłącznie od
    jej natężenia i nie ma związku
    z jej
    Pomimo
    to szereg różnych,
    niezależnych eksperymentów
    pokazuje, że energia
    przekazywana atomom przez
    światło zależy wyłącznie od
    częstotliwości światła, a nie od jego natężenia. Na przykład

    wyzwalane tylko przez światło o częstotliwości wyższej od pewnej wartości progowej, a
    światło o częstotliwości niższej od progowej, bez względu na jego natężenie, nie
    zapoczątkuje reakcji. Podobnie, elektrony mogą zostać wybite z metalowej płytki przez
    oświetlanie jej światłem o wystarczająco wysokiej częstotliwości (
    , a
    maksymalna energia wybitych elektronów zależy jedynie od częstotliwości światła.
    Fala elektromagnetyczna
    W tym samym czasie, badania nad promieniowaniem
    prowadzone
    przez ponad cztery dekady (1860 - 1900) przez wielu badaczy zostały uwieńczone hipotezą
    głoszącą, że energia wypromieniowywana przez ciało doskonale czarne jest
    w postaci cząstek. Jak wykazał to
    pewien rodzaj kwantyzacji energii musi
    być założony, by wyjaśnić równowagę termiczną zachodzącą pomiędzy materią a
    z 1805 roku
    pokazało, że światło może zachowywać się
    jak
    , co pomogło w zwalczaniu
    wczesnych cząsteczkowych modeli światła.
     Foton
    3
    (której nie ma od kilku lub kilkunastu miliardów
    lat).
    Ponieważ teoria światła Maxwella dopuszczała wszystkie możliwe energie promieniowania
    elektromagnetycznego, większość fizyków przypuszczała początkowo, że energia
    kwantyzacji jest rezultatem pewnego nieznanego ograniczenia dla materii, która pochłania
    lub emituje światło. W 1905 roku Einstein zasugerował jako pierwszy, że energia
    kwantyzacji jest własnością samego promieniowania elektromagnetycznego. Chociaż
    Einstein uważał teorię Maxwella za słuszną, wskazał, że wiele niewytłumaczalnych
    eksperymentów mogłoby być wyjaśnione gdyby energia Maxwellowskiej fali świetlnej była
    zlokalizowana w punktowych
    ch, poruszających się niezależnie od siebie, nawet
    jeżeli sama fala rozprzestrzenia się w sposób ciągły w przestrzeni. W 1909 i 1916 roku
    Einstein wykazał, że jeśli prawo Plancka opisujące promieniowanie ciała doskonale
    czarnego jest słuszne, kwanty energii muszą mieć
    , co czyni je pełnoprawnymi
    Pęd fotonu został zaobserwowany eksperymentalnie przez
    w
    rozpraszaniu wysokoenergetycznych fotonów na swobodnych elektronach. Fotony w takim
    oddziaływaniu zachowują się jak cząstki, a układ foton - elektron w zderzeniu zachowuje
    pęd i energię. Po kwantowym wyjaśnieniu zjawiska fotoelektrycznego, był to kolejny dowód
    na istnienie fotonów. Arthur Compton za odkrycie tego zjawiska (nazwanego od jego
    nazwiska
    otrzymał w 1927 roku
    . Kluczowe pytanie w
    tym okresie brzmiało: jak połączyć Maxwellowską falową teorię światła z jego cząsteczkową
    naturą, zaobserwowaną eksperymentalnie? Odpowiedź na to pytanie zaprzątała Alberta
    Einsteina przez resztę jego życia, a została znaleziona przez
    i jej
    następcę,
    .
    Ciekawostki
    W 2007 roku fizycy z
    w Toruniu: Wojciech Wasilewski,
    Piotr Kolenderski i Robert Frankowski ogłosili, że zbadali kształt fotonu. Wykorzystywane
    przez nich źródło emitowało najczęściej obłe fotony o długości ok. 45
    w.'
    [1]
    . W
    przybliżeniu jeden na sześć fotonów miał 'kształt garbów wielbłąda i długość 65
    mikrometrów'
    [2]
    .
    Zobacz też

    Przypisy
    [1]
    *
    "Jaki kształt ma światło?"
    /
    www.
    gazetawyborcza.
    pl/
    1,75476,4500074.
    html?skad=rss)
    [2]
    Streszczenie pracy
    Spectral Density Matrix of a Single Photon Measured
    w Physical Review Letters
    /
    aps.
    org/
    abstract/
    PRL/
    v99/
    e123601)
     Foton
    4
    Źródła i autorzy artykułu
    Foton
     
    Source
    :
     
    Contributors
    :
    Abe, Astrolog, Awmarcz, Chrumps, Dobromila, Fizykaa, Gang65,
    Gregul, Hashar, Highlight, K K, Kmellem, Kuba G, Ljs, Lzur, Margoz, Mix321, Mpfiz, Mzopw, Palica, Pallas, Polimerek, RManka, Rabidmoon,
    Remedios44, Roo72, Siałababamak, Stepa, Stok, Tio, Tvmsi, WarX, Youandme, conversion script, 24 anonymous edits
     Foton
    5
    Źródła, licencje i autorzy grafiki
    Plik:Young Diffraction.png
     
    Source
    :
     
    License
    :
    unknown
     
    Contributors
    : -
    Plik:fala swietlna.svg
     
    Source
    :
     
    License
    :
    unknown
     
    Contributors
    : -
      [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • rafalstec.xlx.pl
  • 
    Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Jedyną nadzieją jest... nadzieja. Design by SZABLONY.maniak.pl.